ده سال از آغاز طرح کمربند و جاده چین نمی‌گذرد. خب، دستاوردها و شکست‌های آن چه بوده است؟ بیایید خودمان بررسی کنیم و بفهمیم.
با نگاهی به گذشته، دهه اول همکاری کمربند و جاده موفقیت چشمگیری داشته است. دستاوردهای بزرگ آن عموماً سه جنبه دارد.
اول، مقیاس عظیم. تا ماه ژوئن، چین بیش از ۲۰۰ توافق‌نامه همکاری کمربند و جاده را با ۱۵۲ کشور و ۳۲ سازمان بین‌المللی امضا کرده است. این کشورها در مجموع حدود ۴۰ درصد از اقتصاد جهان و ۷۵ درصد از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند.
به جز چند استثنا، همه کشورهای در حال توسعه بخشی از این ابتکار هستند. و در کشورهای مختلف، طرح کمربند و جاده اشکال مختلفی به خود می‌گیرد. تاکنون این طرح مهم‌ترین سرمایه‌گذاری در زمان ما بوده است. این طرح مزایای زیادی برای کشورهای در حال توسعه به همراه داشته و میلیون‌ها نفر را از فقر شدید نجات داده است.
دوم، سهم بزرگ کریدورهای سبز. راه‌آهن چین-لائوس از زمان بهره‌برداری در سال ۲۰۲۱ بیش از ۴ میلیون تن بار را تحویل داده است که به لائوسِ محصور در خشکی کمک زیادی می‌کند تا به بازارهای جهانی در چین و اروپا متصل شود و گردشگری فرامرزی را افزایش دهد.
اولین قطار پرسرعت اندونزی، راه‌آهن پرسرعت جاکارتا-باندونگ، در طول مرحله راه‌اندازی مشترک و آزمایش در ژوئن امسال به سرعت ۳۵۰ کیلومتر در ساعت رسید و سفر بین این دو شهر بزرگ را از بیش از ۳ ساعت به ۴۰ دقیقه کاهش داد.
راه‌آهن مومباسا-نایروبی و راه‌آهن آدیس آبابا-جیبوتی نمونه‌های درخشانی هستند که به اتصال آفریقا و تحول سبز کمک کرده‌اند. کریدورهای سبز نه تنها به تسهیل حمل و نقل و تحرک سبز در کشورهای در حال توسعه کمک کرده‌اند، بلکه تجارت، صنعت گردشگری و توسعه اجتماعی را نیز به میزان زیادی تقویت کرده‌اند.
سوم، تعهد به توسعه سبز. در سپتامبر 2021، رئیس جمهور شی جین پینگ تصمیم به توقف تمام سرمایه‌گذاری‌های زغال سنگ چین در خارج از کشور را اعلام کرد. این اقدام نشان دهنده عزم راسخ برای پیشبرد گذار سبز بوده و تأثیر عمیقی در سوق دادن سایر کشورهای در حال توسعه به مسیر سبز و توسعه با کیفیت بالا داشته است. جالب اینجاست که این اتفاق در زمانی رخ داد که بسیاری از کشورهای کمربند و جاده مانند کنیا، بنگلادش و پاکستان نیز تصمیم به کنار گذاشتن زغال سنگ گرفتند.
زمان ارسال: ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳